Goedemorgen! Woensdag is mijn dag van innerlijke rust en stilte en een nieuw gevecht met het zwembad. En nou zeg ik dat wel even zo, maar elke keer dat ik in het zwembad lig is het weer een gevecht met m’n eigen grenzen. Ik dwing me telkens weer het zwembad uit te gaan voordat ik ook maar 1 enkele grens heb overschreden. Het gaat heel erg goed, maar het gevoel van dwang dat ik telkens moet bestrijden is gewoon heel vervelend. Tegelijkertijd is zwemmen gewoon zo heerlijk! Ik wil deze zomer lekker naar het zwembad kunnen zonder mezelf te verplichten tig baantjes te trekken, dus ik blijf lekker door oefenen met niet tot het uiterste gaan. Trouwens vanaf volgende week kan ik ook meteen oefenen in het ‘in bikini lopen’…met waarschijnlijk hele mooie mensen om me heen…met perfecte lichamen. NOG 1 WEEK EN IK ZIT IN HET VLIEGTUIG!!!!!!!!!!!
Straks eerst naar yogales, dan nog even langs huis voor deel 84 van ‘koffers pakken’, dan de rest van de middag aan het werk, vanavond even plonzen en…haren verven! Man o man wat is dat nodig. Dan moet ik vanavond ook nog m’n eten voor donderdag klaar gaan maken, want ik ben donderdag de hele dag van huis. Zaterdag ook trouwens…hoorde ik gisteren. Dat bedoel ik met ‘de Storm’. Dat is nieuw voor mij, zo vaak, zo veel weg. Maar vooral het zonder nadenken instemmen met dat soort dagen. Wetend dat het een zware kluif kan zijn, maar ervan uitgaand dat het allemaal wel los zal lopen. Het niet thuis eten zou tot een paar weken geleden nog tot complete stress leiden. Niet meer. Ok, het is even puzzelen om te zorgen dat je genoeg in huis hebt om alle maaltijden te maken, maar zolang ik genoeg boodschappen en tupperware bakjes in huis heb, kan ik de hort op! Graag zelfs, want mijn leven begint echt betekenis te krijgen! Niet alleen omdat het gevuld wordt door dingen die anderen als ‘normaal’ beschouwen, maar omdat ik druk ben met dingen die ik zelf waardevol vind!
Ok, nu ik toch in zo’n jubelstemming ben zweef ik meteen even door naar de Yoga. Zou zonde zijn om voor die paar straten eerst met de voetjes op de aarde te dalen en dan weer opnieuw op te moeten stijgen. Brandstof is een schaars goed (haha).
Pompiedom…Los Angeles here I come…Pompiedom…Los Angeles here I come…
Ai, ai, ai…dat was niet best. of misschien juist wel heel erg goed. Voordat de les begon vroeg Bas (de Yoga leraar) me nog hoe het ging. Ik zeg enthousiast: “Goed!” Zin in de vakantie! Zonnetje schijnt! Ik zit lekker in m’n velletje!” Dat was zeker het teken om me vandaag eens aan een zeer zware (mentaal) yoga les te onderwerpen. Alleen maar ademhalingsoefeningen en meditatie…grotendeels gericht op de buik. Great! M’n buik en ik lagen al zo lekker in de knoop de laatste dagen. Maar, (omdat ik zo’n groot fan ben van ‘Look on the bright side’) ik heb het wel de hele les volgehouden. Dat is in het verleden wel eens anders geweest. Dan verliet ik met de paniek in m’n ogen de les om even op de gang te gaan opdrukken omdat ik de rust echt niet trok.
Mijn volgende stop was dan ook niet de meest voor de hand liggende keuze. Dat vond ik ook en omdat ik me zo klote voelde en omdat het zo ontzettend mooi weer was heb ik even een ommetje gemaakt. Ja, even. Ik heb het getimed. Ik heb precies 8 minuten langer gefietst dan ik normaal zou doen. Dat is nog te overzien of niet?
Ik zweer je..koffers inpakken terwijl je je niet helemaal happy voelt gaat veel veeeel beter met keiharde muziek op! P!nk door de speakers, het volume op MEGA hard en meteen even getest of mijn voetje weer tegen een sprongetje kon. OK…na vier sprongetjes vond hij dat ik ook best rockend koffers in kon pakken zonder daarbij te springen. Toen zijn we maar over gegaan op zingen. Ik denk dat mijn buurman (die heeft wisselende diensten) heel vrolijk wakker is geworden vandaag.
Nu ben ik natuurlijk nog steeds niet klaar met koffers inpakken. Ik kom namelijk telkens dingen tegen die ik in wil pakken maar bij mijn ouders liggen, of die ik gewoon nog nodig heb de aankomende week (schoenen, make-up, stijltang), maar het lijkt in elk geval al alsof ik op vakantie kan. Ik bedoel, als er morgen iets zou gebeuren waardoor ik niks meer in zou kunnen pakken, zou ik in elk geval niet in m’n blote kont op Schiphol te hoeven lopen. Verder zou ik toch niet komen, want mijn paspoort zit er nog niet in.
Even terug naar m’n ouders om te lunchen. Niet grappig wanneer je je niet happy voelt. Maar ik merk altijd dat als ik eenmaal aan het eten ben, mijn buikje toch wel dankbaar is. Honger komt gewoon. Of je dat nou wil of niet. Of jij nou vind dat je al honger kan hebben of niet (ik niet meestal), het is er toch…blijkbaar.
En door naar de stad om aan het werk te gaan. Veel te schrijven vandaag, dus had me eigenlijk voorbereid op een middag achter de computer. Maar het is zulk lekker weer buiten!!! En ik heb zo de vakantie in m’n hoofd! En ik bedacht me vanmorgen dat ik eigenlijk beter een mini-shampoo en haarspray mee kon nemen dan gewone grote, omdat ik toch in LA altijd producten zie die ik wil proberen. Kun je ze beter daar kopen! En Kofferlabels, moest ik ook nog! Dus kon de computer wel even wachten. Huppetee, de zon in! Kennen jullie dat? dat wanneer de zon schijnt en je een vrolijke bui hebt je ineens de neiging hebt allerlei zooi te kopen die je echt niet nodig hebt! Helemaal als je de vakantie in je bol hebt! Kom je bijna terug met een mini Lactacyd intieme verzorging (WTF?!) en een mini Listerine (want ik heb een hekel aan een vieze smaak in m’n mond en deze kan je makkelijk in je handtas meenemen?) en een mini parfum (Paul Smith Woman)omdat dat natuurlijk veel makkelijker en veiliger is dan een grote parfumfles meenemen…En gelukkig ook 1 mini shampootje en haarspray. Want ik zou het zomaar voor elkaar krijgen zonder die dingen de winkel uit te komen! AAHHHHHH nog 1 week!!
En nu aan het werk. Vanavond wat vroeger eten (experiment nummer 3 van deze week) omdat ik om half 7 in het zwembad wil liggen. Nog genoeg te doen vanavond!
Zo! Bij gebrek aan tijd en behoefte aan nachtrust (morgen te vroeg op!) even de rest van mijn dag/avond in vogelvlucht.
Lekker gegeten, maar de winnaar van deze week is toch echt de kip/kokos/pinda/paksoi melange van dag 1. Desalniettemin mag ik concluderen…dat alle drie de experimenten zeer geslaagd waren!
Daarna met een goed, maar niet te vol buikje (vis…lekker licht…helpt met zwemmen…vis/zwemmen..snap je? haha) in de stralende zon op naar het zwembad.
En met minder stralende zon, maar een stralend gevoel het zwembad weer uit. Wat heb ik lekker gezwommen zeg! Er liepen een paar van die sportschool apen..weetje wel, van die hele brede gozers…een partijtje stoer te doen. Maar ik weet dat gespierd zijn helemaal niet hoeft te betekenen dat je conditie in orde is. Sterker nog, de meeste bodybuilders kunnen nog geen 2 minuten joggen al hadden ze het graag. Hier hetzelfde geval. Ik heb me een rotje gelachen. wat deden ze hun best om oma in te halen. Na Na Nana Naaaaaaa. En ik heb het niet koud gehad. Jippie!
Met een heerlijk roezig gevoel naar huis om daar even door de thuiskapster (AKA mama) ober handen genomen te worden. Want ook je haar moet OK zijn als je op vakantie gaat.
En omdat ik morgen van ’s ochtends veel te vroeg tot ’s avonds weg ben is er maar 1 logische oplossing namelijk, koken terwijl je haarverf in aan het trekken is. Kijk, de hele dag op pad vind ik niet erg, maar ik zorg er gewoon liever voor dat ik genoeg eten bij me heb. En omdat ik zo’n kookmiep ben. Nou ja, dan sta je dus om 9 uur ’s avonds met de ketchup op je kop te kokkerellen. Moet er wat voor over hebben.
En dan ga ik nu….Oh jezus Christus!! M’n haar is wel heeeeeel rood geworden. Ketchup m’n reet! dat was geen gewone ketchup! Ga ik je morgen laten zien. Nu even boekje en dan naar bedje. Slaapze!!
Deel 84 koffers pakken…. Komt dat me ergens bekend voor….. Neh….